Duinafslag en winderosie in Zandvoort

De Sint-Nicolaasstorm van 5 december 2013 heeft de duinen bij Zandvoort, de Noordzeekust (en verder!) flinke klappen gegeven. Ook lag het strand bezaaid met talloze zeesterren, mosselen, krabben, visjes en nog veel meer.

Op 24 december 2013 stormde het over het strand van zuid naar noord. Een zeer hevige zandwaas was het resultaat. Een gelige vlies schoot over het strand en sleep het reliëf langzaam maar zeker weg. Eigenlijk een milde vorm van winderosie. Een wandeling maken kostte veel moeite en wie tegen de wind inliep, werd gezandstraald.

Als de storm luwde, kwam de kleur van de bodem weer tevoorschijn. Zandwallen, die aangelegd waren na 5 december werden gedeeltelijk afgeslepen.

Een oplettende wandelaar kon zien, hoe in deze situatie "mini"duintjes werden gevormd.

"Wat de zee ons geeft" is een bekend gezegde, nl. vis. Hier geeft de zee terug, wat de mens aan de zee heeft gegeven!

Het is altijd fascinerend om een vergelijking te maken met de weersituatie voor en na een storm/slechtweer periode.

De waarneming geldt uiteraard ook voor de achterliggende duinen. Het is echt genieten van de dynamiek van de natuur en het is ook weer eens duidelijk, dat de natuur sterker is dan de mens.

Westrandweg (A5) - natuurcompensatie

De aanleg van de Westrandweg (A5) heeft tot natuurcompensatie geleid. Bovenstaande foto toont een tracé (natuurpad) dat tussen de spoorbaan Amsterdam-Haarlem en volkstuincomplex De Groote Braak loopt richting De Kluut I.

Stevige schoenen (en lange broek en hemd met lange mouwen zoals dat hoort bij echte natuurexcursies) en doorzettingsvermogen zijn wel vereist voor deze route gezien de omstandigheden tijdens de tocht.

Deze twee handbediende pontjes zijn nodig om naar De Kluut I te kunnen gaan. De route gaat onder het viaduct van de Westrandweg door.

Deze duiker onder de Westrandweg vormt een waterverbinding tussen de Kluut I (foto boven) en volkstuincomplex De Grote Braak (foto onder). Langs de zijwanden is een ecopassage aangebracht.

Het buizenstelsel van volkstuincomplex De Groote Braak.

Een van de twee Bosmanmolens, die de watercirculatie van volkstuincomplex De Grote Braak verzorgen.
Dit tuincomplex, "bekneld" tussen de Westrandweg en een zgn. leidingenstraat,  vormt samen met de Kluut I het " eindpunt" van de Lange Bretten, die aansluit op het Geuzenbos en recreatiegebied Spaarwoude. De route Amstelland Spaarnwoude wordt De Groene As genoemd. De gehele Brettenroute is een tracé dat van de Haarlemmerpoort (Amsterdam) naar Halfweg loopt.

Meer natuurcompensatie tbv. de Westrandweg is te vinden bij dit weblog als Kluut 2 -Westrandweg (28-8-2013).

De Kluut 2 - Westrandweg

De introductie: op bovenstaande foto is te zien, hoe de Westrandweg (A5) natuurgebied De Kluut (nu Kluut 1) doorsnijdt. Oostelijk van de Westrandweg ligt tuincomplex De Groote Braak.

Als compensatie voor het natuur- en ruimtelijk beslag door de Westrandweg is aan de overkant (ten zuiden van de spoorbaan en N200) natuurgebied De Kluut 2 ingericht. Op de derde foto is de "onvermijdelijke" Westrandweg in de verte te zien.

De compensatie is geslaagd. De natuur heeft bezit genomen van dit aangelegde gebied. Ganzen, aalscholvers, visdiefjes, zoetwaterslakken, visjes, libellen en o.a. deze juffer hebben hier een prima rust- of verblijfplaats.

Aan de andere kant van de Westrandweg, ten oosten van De Kluut 2 is een landschappelijk park, ook met moerasstructuur, aangelegd, dat tevens als luchtfilter voor de Westrandweg dient.

Turf uit de Akerpolder in Osdorp

In het Stadsdeelkantoor van Amsterdam Nieuw-West, lokatie Osdorp, is een tentoonstelling te zien over het winnen van turf uit met name de Middelveldsche Akerpolder, nu woonwijk De Aker. De tentoonstelling is georganiseerd door de Stichting Verenigde Polders onder Sloten (voorheen Stichting De Oude Molen).

Twee kaarten, respectievelijk uit 1746 en 1916 geven een mooi inzicht in de ruimtelijke ontwikkeling van dit poldergebied. De bodem bevatte een forse veenlaag (turf).

Drie van de (meerdere) panelen, die alle aspecten van de turfwinning belichten. Voorbeeld: de mechanisatie van de winning met alle personele gevolgen komt aan de orde. Erg zorgvuldig gedaan!

Aan een omliggende polder (Eendrachtpolder, uiteraard ook turf in de bodem) wordt eveneens aandacht geschonken. Informatie in een breed perspectief (Van Eesteren, het AUP en de IJsselmeerpolders worden genoemd).

Behalve panelen zijn er verder diverse vitrines met gedetailleerde documentatie en voorwerpen te bekijken en te be-/verwonderen (het was wel een andere tijd en maatschappij).

Het "grote" gereedschap is "hoog" present.

Gezien de beperkte ruimte worden de bijbehorende films niet vertoond. De complete tentoonstelling was eerder te zien in de (gerestaureerde) Akermolen/Oude Molen. Wellicht komt er een mogelijkheid om de tentoonstelling elders in Amsterdam te presenteren, zeker de moeite waard!

Huize Leyduin en omgeving

Huize Leyduin (met een van de toegangszuilen) hoort bij het cluster Leyduin, Vinkenduin en (Oud/Nieuw) Woestduin. Het is een van de vele pronkstukken van Landschap Noord-Holland.

Het Tweeling- of Juffershuis (Oud-Leyduin) heeft een moestuin, die in 2012 is gerestaureerd, bezoek is mogelijk.

Zoals vele andere landgoederen heeft ook Leyduin een ijskelder en ook b.v. een koetshuis en een belvedère (die gerestaureerd gaat worden).

Een blik op de Leybeek (met kunstwerk). Deze beek, een duinrel, vormde een drinkwaterverbinding van de Oranjekom (Waterleiding duinen) naar de Houtvaart, nu Leidsevaart, waar een stoompompstation was. Uiteindelijk kwam het drinkwater bij de Haarlemmerpoort, Amsterdam, aan.

Een stukje militair erfgoed is ook aanwezig op Leyduin. De (mogelijke) lanceerplaats van de gevreesde V1, door de Duitse bezetters gebruikt om Engeland o.a. Londen te bestoken.



Landschap Noord-Holland heeft veel zorg aan informatie besteed, niet alleen aan dit infobord, maar ook aan de Kakelye, een infohuisje, maar ook schuilplaats bij slecht weer!



Een fors project als een baggerdepot behoeft toch wel de nodige informatie, ook hierin is voorzien en het wordt uiteindelijk mooi.

Wel opletten bij het oversteken van de spoorbaan (onbewaakte overweg!). De treinen zijn sneller dichtbij dan sommigen denken.

Het oude stoompompstation (1853-1909) is nu een museum, op aanvraag te bezoeken.

Een deel van het omvangrijke Waternetcomplex, het oogt als een commandocentrum

Duin en Kruidberg: voorzichtige lente

De akkers in de omgeving van Landgoed Duin en Kruidberg zien er leeg uit. Het torentje van Duin en Kruidberg is altijd een praktisch oriëntatiepunt in de omgeving.

Het park van het landgoed wordt aarzelend wat groen.

Het terras mist de vele bezoekers, die normaal in deze tijd van een smakelijke maaltijd in de zon genieten.

Zelfs deze koe aarzelt dichter bij de vijver te komen (....)

Voor de nijlganzen is het voorjaar toch wel begonnen!

De knoppen aan de bomen botten nu echt uit.

Ook deze zichtlijn, Duin en Kruidberg heeft er meer, begint een groen decor te vormen.

Helaas is voor "buurman" Brederode het voorjaar slecht begonnen. Het terrein en de ruïne zijn nog steeds op slot. Een oplossing om dit eerste(!) rijksmonument weer open te stellen voor publiek is nog niet in zicht.